φκολα

Ν

επίρρ. εύκολα («κι εγώ θανάτους εκατό πλια 'φκολα θέλω πάρει», Ερωτόκρ.)

[ΕΤΥΜΟΛ. < εύκολα. Η αποβολή τού ε- οφείλεται σε μετρ. λόγους].